Proxy - Police car 7''

Sometimes it's so hard to find the correct words to describe something, a feeling, a movie or even a song and some of these times is happening right now as i'm writing this boring words trying to make 'em something worth paying attention to it. And still, i can't find the proper words. As my pal D. did a brilliant review for a "blog" about Proxy's first album "Something we've all seen before" i've chosen to review the band's latest - the third - release called "Police car". The self titled track have been also part of the mind-blowing first demo of the band two years ago and i have to confess the demo's version was more raw and ugly than this one. The band i think tried to put out a 7'' full of rock'n'roll influences blending the ultra powerfull UK82 style ala Blitz (first era), Varukers or/and GBH (and a little bit of Infa-Riot??? listen the track "Schackled to a corpse" from their 12'' and you'll see) with heavily Motorhead influenced parts and as a result this release tends to by more "funny" and ass-kicking in a good way. "Fountain of Youth" is my favourite track and you can think of me pogo-ing my self while yelling WE DON'T GIVE A SHIT, ANYWAY. Too many good albums and seveninches lately guys, and i can't afford to buy them all, so now you know what i want for a gift for my birthaday. Released by DiscosMMM, go grab it.

download

more re-ups

more re-ups on dead links :

1. Wasted time - No shore 7''
2. Abra Macabra - Death is certain. Life is not
3. Erimos - Koilada tis Monaksias
4. Deathreat - The severing of the...
5. Chokehold - Content with dying
6. Against Empire - Thieves and leeches

No Problem - Living in the void 7''

When No Problem released "And now This" lp, i was too cool to give a damn although a bunch of friends expressed their belief that (the word that seems to be my favourite word lately) these canadians from Edmonton is one of the few really a-class hardcore-punk bands out there. I didn't take the bait, as i've done with Hoax and other great bands that had no appeal to me. And for sure, i was so deadly wrong about them and i explain : their above mentioned LP is by far the most played album lately in my car and their third ep called "Living in the void" is equally good. The self titled track goes on with one and only riff that stays in your head forever while the vocal changes make you wanna sing so LOUDDD. In the end, is this the magic of punk or what? Three chords, a lot of ungry voices and fists in the air. Yep, that is Punk, and No Problem trully delivers. "What have i become" is somewhere betwwen "enemies", "paranoid times" or "r'n'r deathcamp" and "Happy family" make me think of Ramones playing hardcore....

download


No Problem @ OCCII from DarcyTrash on Vimeo.

Replica - Self titled 7''

We've talked about Replica once in the past, when they released their first demo. What chganged since then? Not so much i guess, except that Replica still is a fucking rager. This is their first 7'' released this year from Prank records and Cut the chord that...records. Here we have 5 songs of pure old-school pissed-off, fast and tight hardcore perfectness. the band re-recorded my personal fav "you can't stop the weather" giving it more boost, plus the song "big black boots" got the great dual vocals that i really love. 5 songs in 6 mins and 40 seconds, this is a hardcore shot, drink responsibly. A great release and i'm expecting more great stuff from a trully great band. Check also the live video at the bottom. Cheers...

download (rip taken from no punks in k-town)

"...δε βγαίνεις να παίξεις μετά απ' αυτούς..."

ΛΗΘΗ & ΚΑΤΑΧΝΙΑ live @ Kalidromiou 94

Σάββατο, 5 του Οκτώβρη και όλα φαίνονταν να πηγαίνουν λάθος. Οι αφίσες που κολλήθηκαν τελευταία στιγμή, το ξέχειλο άγχος, το πανό που έφτιαξε η Χ. μπαμ μπαμ χωρίς να γίνει όπως θα ήθελε. Κατα την έκτη απογευματινή αρχισαν να εμφανίζονται οι γνώριμες φάτσες ενω ήδη ο Pale και ο Κ. σκούπιζαν το καταραμένο υπόγειο στον αριθμό 94 ενός δρόμου σε μια κάποια περιοχη.

Ενώ οι ώρες πέρναγαν και εγώ βάραγα τη μια ντάγκλα μετά την άλλη, τα δυο συγκροτήματα έκαναν την εμφάνιση τους και ξεκίνησαν τα sound-check δειλά δειλά. Οι ώρες πέρναγαν βασανιστηκά μέχρι που τελικά κατά την δεκάτη βραδυνή το υπογειάκi ήταν σχεδόν ασφυκτικά γεμάτο - εγώ ανέπνεα πάλι κανονικά και ο κύριος "αγχώνομαι όταν" γιάσονας μου έλεγε "στα λεγα γω" - και τι καλύτερο από ένα γρήγορο μεταλικό τζαζ από την πάτρα. Και τζαζ όχι μουσικό αλλα εγκεφαλικό, γιατί τα άτομα είναι τελείως τζαζεμένα στη σκία μιας πόλης νεκρής.

Ναι, οι ΛΗΘΗ αυτό που κανουν είναι να σε τραβάνε απ' τον αργο νυσταλέο λήθαργο που έχεις καταλήξει αν ζεις σε μια βρωμόπολη και μισείς τα πάντα γυρω σου. Με κάτι στίχους απο τα πιο νοσύρα όνειρα του Tim Burton (και τίτλους τραγουδιών όπως ΨΩΡΑΛΕΑ ΔΥΣΑΝΘΡΩΠΙΛΑ, τι σκέφτονται τα άτομα άραγες????), “Είδα τον Έρεβο μέσα σου άθρωπε / Κάτ'απ'το προσωπείο της συνήθειας / Είδα τη μοίρα που ήξερες άθρωπε / Ένα βασίλειο δυστυχίας, πλανεμένης λογικής”. Οι επιρροές απο Sludge και Doom ηταν εμφανης και μάλλον παιζει ρόλο και οι ενασχόληση των παιδιών με διάφορες τέτοιες μπαντες. Άρα, έχουμε και λέμε, κάργα μεταλλικό ΚΡΑΣΤ που έδειξε να τρελαίνει τον κοσμάκη – και τρελαινει εμένα όποτε ακουώ το lp σπίτι μου, αναμένω την επίσημη κυκλοφορία - αν κρίνω σωστά απ΄τα χαμόγελα στο τέλος του σετ. Να μη ξεχάσω την υπερτέλεια διασκευή στο Conflicting ideas των Tragedy...

Πάμε τώρα στο ζουμί. Είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι είχαν ακούσει δίπλα στο όνομα Καταχνιά αυτό των Επιθανάτιος Ρόγχος και δεν έπεσαν έξω. Λοιπόν, θα τολμήσω να πω, πως η ΚΑΤΑΧΝΙΑ είναι όνομα και πράμα. Μαυρη μαυρίλα (πλάκωσε, μαύρη σα καλιακούδα) και σίγουρα η καινούρια αγαπημένη μου μπάντα. Δυνατό, γρήγορο drum beat με τέρμα καθαρό μπασσο οδοστρωτήρα, μια κιθάρα με ένα φαινομενικά μιζερο ανθρωπάκι να εξαπολύει στίχους βουτηγένους στο δηλητήριο σαν ποιητής λίγο πριν την ύστατη πνοή και άλλον έναν κιθαρίστα που ροκαρε συνεχώς γιατι στη τελική στ' αρχίδια του όλα. Αν οι Επιθανάτιοι είχαν ξεκάθαρες επιρροές από αυτό το φαινόμενο του neo-crust, η Καταχνια ειναι σε πιο back to the basics φάση, θυμιζοντάς μου αυτό το τέλειο 90's ελληνικό hardcore / crust αλα ΝΑΥΤΙΑ αλλά εννοείται με τέρμα προσωπικό στυλ. Μεγάλο σετ που σε αντίθεση με άλλες μπαμτες που λες "αντε μεγάλε τέλειωνε", στην προκειμένη έλεγες “δε χορταινω, γαμω το σπίτι μου”. Πέριμένω σαν διψασμένος το LP τους που είναι σχεδόν έτοιμο και ξεκάθαρα δηλώνω : μη χάσετε live αυτή τη μπάντα για κανέναν λόγο του κόσμου...

Τέλος βραδυάς με ταμείο, μάζεμα κουτακίων, χαμόγελα μέχρι τα αυτιά για ακόμα μια Live-αρα που είδαμε και πήραμε μέρος. Εγώ τέλος, δε μπορώ να μην ευχαριστήσω τους ΛΗΘΗ και ΚΑΤΑΧΝΙΑ που ήρθαν και γάμησαν τ'αυτιά μας, την ηρώ, τον βας, τον γιάσονα, τον ζορζ, τον γερβόα, την Χ. τον σκαλκρασερ όπως επίσης και τους υπογειώτες του 94 που μας αγκάλιασαν και βοήθησαν στα δύσκολα να γίνει το live, όλες οι φωτογραφιες απο τον μέγα Nick Pale.... ΑΑΑΑΑΑ και να μη ξεχαστώ, εγώ θα ξαναδω ΚΑΤΑΧΝΙΑ το σάββατο, γατάκια...

Deadly Reign - Slave 7''

Deadly Reign have released the best album of 2001 under the name "No end in sight". Now, two years later they come in the same deadly style. Tight and furious hardcore punk. "Slave" released through Profane existence records and contains three scissor cutting tracks for all the fans of non-boring D-Beat madness. They have members of World burns to death, Scarred for life and Till death. I've said before that "who are we shooting at?" may be my favourite track from Deadly Reign but "Employment of slaves" is a big contender. An ace seveninch worth to checking out.

download